அம்மா

-
மூன்று வயதில் வண்ணத்துப்பூச்சிக்கே பயப்படுவேனாம்.
ஐந்து வயதில் பக்கத்து வீட்டு கிளிக்கு பயந்தது நினைவிருக்கிறது.
கரப்பான்பூச்சிக்கு பயந்து தெருவையே கூட்டியது எட்டு வயதில்.
பதிமூன்று வயதில் பேய்ப்படம் பார்த்து இரண்டு நாள் காய்ச்சல்.
இருபத்து மூன்றாம் வயதில் ஒருமுறை, நாய்க்கு பயந்து
இரண்டு தெரு சுற்றிச் சென்றிருக்கிறேன்.

"நாய் என்ன செய்யும் நீ பாட்டுக்கு நட" சொல்கிறேன் மகளிடம்.
நேற்றிரவு தான் வீட்டில் ஒரு எலியைக் கொன்றேன்.
எல்லாம் அமுதா பிறந்ததற்கப்புறம் தான்.

கருத்துகள்

  1. Oafs24 ஜூன், 2009 அன்று 7:12 AM

    Nalla post.

    பதிலளிநீக்கு
  2. பெயரில்லா25 ஜூலை, 2009 அன்று 1:31 AM

    You can add and share your blog posting at www.newspaanai.com. You will get more exposure and audience. Matter of fact you can add their button to your blog.
    I find very good Tamil articles there.

    பதிலளிநீக்கு
  3. பெயரில்லா3 மார்ச், 2010 அன்று 12:09 AM

    nice words. i like it very much.it's 100% same character to me.

    பதிலளிநீக்கு
  4. Unknown30 செப்டம்பர், 2012 அன்று 12:05 PM

    இது எல்லாவற்றுக்கும் நான் பயந்தது இல்லை . 2 வருடங்களுக்கு முன் நாங்கள் புதிதாய் குடிவந்த வீட்டில் நான் சுத்தம் செய்யும் போது ஒரு பல்லியை பார்த்தேன். அதுவரை அப்படி ஒரு பல்லியை நான் பார்த்ததே இல்லை.சாதாரண பல்லி அளவில் 3 மடங்கு பெரியது . அதுவும் கால் கட்ட விரல் முன் நான் எதிர் பார்க்காத நிமிடம் விழுந்ததால் அன்று அலறியவள் .நான் அலறியதை பார்த்து வீட்டில் உள்ள எல்லோரும் என்னமோ, ஏதோ என்று பயந்து போனார்கள். அம்மா தான் சொன்னாங்க, அவர்கள் , அம்மா வீட்டிலும் இப்படி பல்லிகள் எல்லாம் உண்டு, இதை பார்த்தா பயந்தாய் என்று சொல்லி சிரித்தார்கள். இன்றும் சின்ன பல்லியை பார்த்தாலும் கண்ணை மூடி கொள்வேன் . இல்லை என்றால் வேறு பக்கம் திரும்பி விடுவேன் .

    பதிலளிநீக்கு

கருத்துரையிடுக

இந்த வலைப்பதிவில் உள்ள பிரபலமான இடுகைகள்

பிளாஸ்டிக் குடும்பம்

-
சில நேரங்களில் நான் சுய சித்திரவதை செய்துகொள்வதுண்டு. இப்போதும் அப்படித்தான், சீமானின் வாழ்த்துகள் படத்தைப் பார்த்துக் கொண்டிருக்கிறேன். தம்பி படத்தை அந்தப் படம் வந்த புதிதிலேயே பார்த்திருந்தேன். வாழ்த்துகள் படத்தின் டிரெய்லரைப் பார்க்கையிலேயே கொஞ்சம் பயமாகத் தான் இருந்தது. இந்தப் படத்தின் பட்ஜெட்டில் மிக அதிகமாகச் செலவு செய்யப்பட்டது பேப்பருக்கும் மை-க்கும் தான் இருக்குமோ என்று தோன்றுமளவுக்குப் படம் முழுவதும் வசனம் வசனம் வசனம் தான். அதிலும் கற்பனைக்கு அப்பாற்பட்ட அளவுக்கு செயற்கையான வசனங்கள். "தம்பி தான் எனக்கு பயணச்சீட்டு வாங்கி அனுப்பினான்" என்று ஒரு விருந்தினர் சொல்வதாக வரும் காட்சி ஒன்றே போதும். படத்துல தமிழ் மட்டும் தான் பேசுவாங்களாம். மாதவனுடைய பல்ஸர் பைக்கில் ஸ்டிக்கரைக் கிழித்து தமிழில் பெயர் எழுதுமளவுக்கு அவர்களுக்கு புத்தி பேதலிக்கவில்லையே என்று மனதைத் தேற்றிக்கொண்டேன். இந்தப் படத்தில் எனக்கு மிகவும் நெருடலாகத் தோன்றிய விஷயம் வேறொன்று. பாவனாவின் குடும்பம் ஒரு லட்சியக் குடும்பம் என்ற அளவுக்கு பில்டப் கொடுக்கப்பட்டு காட்டப் படுகிறது. ஆனால் மனிதர்களுக்கு இட
மேலும் படிக்கவும்

ஆயிரங்காலப்பயிர்

-
எப்போது தூங்கினேன்? ஆற்றாமை அருவெருத்த முத்தம் வெட்கம் தராத நிர்வாணம் உள்ளம் ஒட்டாத கலவி இருளில் நனைந்த தலையணை மறுநாள் அம்மா இட்ட திருநீறு முதலிரவு முடிந்தது, வாழ்க்கை தொடர்கிறது.
மேலும் படிக்கவும்

உறைந்த ஏரியும் தாகம் கொண்ட யானையும்

-
வழக்கமாகத் தண்ணீர் குடிக்கும் ஏரிக்கு வந்தது அந்த யானை.  அங்கு ஏரி முழுவதுமாக உறைந்து குடிக்க முடியாமல் போயிருந்தது.  கடந்த சில வாரங்களாகவே அளவுக்கு மீறிக் குளிர்ந்திருந்த ஏரி இப்போது இல்லாமலே போனது யானைக்கு ஏமாற்றமாக இருந்தது.  தாகத்துடனேயே திரும்பிச் சென்றுவிட்டது. சில மாதங்கள் கழித்து மீண்டும் அதே ஏரிக்கு யானை வந்தது.  அப்போதும் உறைந்தே இருந்த ஏரியிடம் யானை கேட்டது, “எல்லோருடைய தாகத்தையும் தீர்க்கும் புனிதமான பணி செய்யும் நீ இப்படி மாதக்கணக்கில் உறைந்து போகலாமா, இது நியாயம்தானா?” என்று. ஏரி சொன்னது, “நியாயமா என்று என்னைக் கேட்கிறாயா நீ?  எத்தனையோ வருடங்கள் நான் நீராக இருந்து உன்போன்ற விலங்குகளின் தாகம் தீர்த்தேன்.  என்னுள் மீன்களும் பாம்புகளும் தவளைகளும் தாவரங்களுமாக எத்தனையோ உயிரினங்கள் வாழ வகை செய்து கொடுத்தேன்.  இந்தப் பாழாய்ப்போன காற்றுக்கு என்ன கோபமோ, என்னால் தாங்கமுடியாத அளவு குளிராக வீசி இப்படி என்னை உறைய வைத்துவிட்டது.  என் மேல்மட்டத்தில் பல அடி கனத்துக்கு நான் உறைந்ததால் உன்போன்ற விலங்குகளுக்கு உதவ முடியாமல் போனாலும், ஆழத்தில் நான் இன்னும் நீராகவே இருந்து என்னுள் வாழும
மேலும் படிக்கவும்